Yolculuklar acayip duygu buhranları geçirtebiliyor bana... Ama bu şehirde EGO'larla yaptığım yolculuklarda bile buhranlar geçirdim. Öyle tatlı acılar verdi bana Ankara...
Zor da olsa sevdim burayı. Sevdiren sebeplere teşekkür ederim. Arkadaşlarla birlikte özgürcene olabilmek her zaman hoş oldu. Yıllardır planını kurduğum, taslağını hazırlayabildiğim senaryom için beklediğim ilhamı verebilmiş bi şehir oldu burası. İstediğim bazı şeyleri de yaşayabildim. Hatta 1 mevsimde, duygusal olara 4 mevsimi birden yaşadım. Neyse işte...
Sonuçta Antalya'ya geri dönüyorum. Belki de (bişey olur belli mi olur - sanmıyorum gerçi) bi daha geri dönmemek üzere. Yoksa, eğer tabi kimseyi incitmeyecekse, geri dönüp devam edebilmek güzel olurdu. En azından orada bulunmak için cidden güzel bir sebebim var (Yok ilk akla gelen şey değil, sorry pal). Turkcell bedava mesaj hakkı bi yere kadar lan :D
Umarım senaryoyu bitirmiş bi şekilde geri dönerim. Sizi seviyorum, öpjükler... (40 yapar ve milliyetçi hareket partisinin 40. yılı!)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder